Esjan

Undirbúningur fyrir undirbúning eða þannig.  Dreif mig upp Esjuna í gær, hugsaði sem svo að það væri bara fínt að klára Esju harðsperrurnar ógurlegu í þessari viku, svo þær verði ekki fyrir mér í næstu viku þegar maður fer að taka á því aftur. 

Í þetta sinn var ég ein á ferð og það var fínt, þá getur maður stýrt hraðanum og svo er það ágætis þjálfun fyrir mig að passa uppá að velja bestu leiðina upp.  Ég er nefnilega vön að láta aðra rigsa á undan og þurfa ekkert að hugsa...  Fór lengri leiðina, hægra megin upp og niður og þetta gekk alveg ótrúlega vel, Esjan hefur eitthvað hlaupið í þvotti miðað við minninguna.  Ég skokkaði upp að steini á 36:59 og komin niður aftur á 58:28.  Esjumarkmiðin eru svo að bæta tímann á uppleiðinni, ætla nú bara að taka þetta á skynseminni niður.  Gleðilegasta við þetta allt saman er það að ég fékk engar harðsperrur (alla vega ekki ennþá) en ég hef sennilega klárað þær þegar við hlupum úr Skálafelli og heim í undirbúningi fyrir maraþonið.

Önnur góð ástæða til að fara Esjuna er sú að það bregst ekki að það verður svona hálft kíló eftir í brekkunum.  Ekki er vanþörf á núna því ég vaknaði upp við vondan draum á mánudagsmorgun eftir stóru  sukk- og hreyfingarleysisvikuna, að vigtin gargaði á mig 66 kg.  Tvö kíló nældi ég mér í fyrir maraþonið og það var nú svo sem alveg meðvitað, en seinni tvö voru ekki eins velkomin.  Nú er ekkert meira sukk og svínarí, byrjuð að hreyfa mig + 1 Esja og staðan í morgun var 64,8 kg.  Næsta markmið er að ná aftur sub 40 þyngdinni sem er 62 kg.  Eins og Elfa vinkona mín komst svo skemmtilega að orði, 'Maður kemst ekki undir 40 með lærin í skónum!'.